Thea Hopmans

Fase 4 van rouw: Sofrologie — opleiding voor professionals

ROUWFASE 4: HERSTRUCTURERING

Deze laatste fase is vaak al begonnen tijdens de voorgaande fasen 1. Net als tektonische platen worden de fasen over elkaar heen gelegd. Dit geldt des te meer voor de fasen 3 en 4: terwijl de niveaus van de nabestaanden uiteenvallen, beginnen andere niveaus een fase van herstructurering.

In dit stadium zou de nabestaande nooit gedacht hebben dat het rouwproces zo lang zou duren. En zo intens pijnlijk. Voor sommigen zal deze weg jaren hebben geduurd. Het kost veel tijd en energie.

De terugkeer naar het leven

Maanden, jaren na het overlijden, denken de mensen om je heen misschien dat alles voorbij is, dat de
bladzijde al lang is omgeslagen. Verre van daar. Het litteken is nog steeds aanwezig nadat het rouwwerk is voltooid. Het ontbreken van de geliefde zal altijd voelbaar zijn, en dit is normaal. Emoties, lijden en nostalgie kunnen weer de
kop opsteken in situaties die doen denken aan de geliefde. Het gevoel kan scherp en aangrijpend zijn,
maar het zal niet zo verwoestend zijn als het ooit was. Omdat de nabestaande een relatie
heeft opgebouwd met de vermiste persoon, een innerlijke
band die hen altijd met elkaar verbindt.

Terug naar een levenskrachtig bestaan

Beetje bij beetje zal ze een glimp opvangen van de mogelijkheid om weer voet aan de grond te krijgen in een voor altijd veranderd bestaan. Hoewel ze uitgeput is, voelt ze een kracht in haar opkomen die haar voorzichtig weer in de stroom van het leven brengt. Deze onbewuste beweging wordt van nature veroorzaakt door het genezingsproces.

Voorbijgaande weerstanden

Er kunnen verschillende innerlijke weerstanden optreden bij het overwegen van een terugkeer naar het leven. Ze voelt het “schuldgevoel van de overlevende”, zij die dacht dat ze het vermiste wezen niet kon overleven: “Hoe zou ik willen leven als hij er niet meer is? “. Ze denkt misschien ook: ‘Verraadt het verlaten van de rouw niet de herinnering aan de overledene?’ Zal ik de band met hem niet verliezen als ik mijn lijden verlaat?  Bij deze vragen komt de angst voor het onbekende. Naar de toekomst gaan betekent dat we uit het raamwerk van rouw komen waarin we ons al maanden en jaren oriënteren, onze gewoonten.

Een metamorfose van binnen en buiten

In de loop van zijn emotionele trillingen, met stappen vooruit en achteruit, werkt de wederopbouw in alle lagen van het bestaan ​​van de nabestaande. Opeenvolgende aanpassingen vinden plaats die leiden tot ingrijpende veranderingen in de relatie tot zichzelf, de relatie tot anderen en de wereld, en de relatie met de overledene.

Meditatie - Sofrologie
Stilte meditatie met Sofrologie

Veranderende rollen in het gezin

De verdwijning van de geliefde heeft een familiestructuur gedeconstrueerd waarin iedereen zijn plaats had. Hoe de rollen van elk opnieuw te definiëren? Het is een kwestie van waakzaam zijn zodat een van de leden van het gezin niet de rol van vader of moeder  op zich neemt. Er zal ongetwijfeld behoefte zijn aan het verwerven van nieuwe vaardigheden om activa te beheren, voor kinderen te zorgen, een professionele activiteit te hebben. Eindelijk is het tijd om zelf een volwaardige plaats in de samenleving in te nemen. En niet meer als echtgenote, moeder of vader van de overledene.

De eerste hereniging met anderen

Om weer op de been te komen in een sociaal en vriendelijk leven, is veel moed en energie nodig. Het zal nodig zijn om de vragen van sommigen onder ogen te zien, de nieuwsgierige blikken van de anderen, om opnieuw mensen te zien die men lange tijd niet meer heeft gezien, in het bijzonder diegenen die nooit verschenen tijdens de rouw. Er zal ongetwijfeld een zeker onbehagen zijn in de eerste bijeenkomst. Terwijl andere ontmoetingen gemakkelijker en leuker zullen zijn, vooral met mensen die de nabestaanden consequent hebben ondersteund.

Een gewijzigde kijk op het leven

Op al deze momenten wordt de nabestaande ertoe gebracht zijn nieuwe levensvisie te uiten. Zal ze zich willen openstellen voor de kleuren, smaken en onvoorziene gebeurtenissen van het bestaan? Zal ze vermijden in contact te komen met een wereld die ze hard en verontrustend vindt? Zal ze ervoor kiezen om in een beperkt bestaan te kruipen, alsof ze wordt onderdrukt? Of wil ze het herontdekken, erin herinvesteren?

Neem een ​​nieuwe plek

De confrontatie met de onverschilligheid en ongevoeligheid van anderen kan moeilijk zijn. Net als de observatie van de vergankelijkheid van zijn eigen bestaan, van de lichtheid van de afdruk die iemand in deze wereld achterlaat. De rouwende persoon begrijpt dat het leven zonder hen is doorgegaan, met grote snelheid, iedereen bezig om zijn leven zo goed mogelijk te maken.

De kaarten zijn opnieuw geschud, het levensspel is niet meer hetzelfde. Het kan de gelegenheid zijn om een nieuwe rol te spelen, om een nieuwe plaats in te nemen. De binnenruimte wordt dan de plaats van een nieuwe geboorte, de alchemistische smeltkroes van een diepgaande transformatie.

Een nieuwe relatie met zichzelf

Het werk van rouw verandert elke dag opnieuw alle ideeën die we hadden over onszelf, het leven, de dood, de zin van ons bestaan, de prioriteiten die we onszelf stellen. We kijken naar onszelf met een heldere en compromisloze blik. Welke liefde heb ik voor mezelf? En voor anderen? Wie ben ik eigenlijk? Zal ik mezelf voortaan met respect en tolerantie behandelen? Zal ik voor mezelf zorgen? Zal ik me door schuld en woede laten opsluiten in een lus van bitterheid en minachting? Welke betekenis zal ik aan mijn leven geven?

Een verandering van prioriteiten

Na de ervaring van de rouw te hebben beleefd, zijn verschillende keuzes mogelijk: met vertrouwen openstaan voor het leven of je in jezelf terugtrekken, met het risico van een disharmonische wederopbouw.

Tijdens de pijnlijke reis ontdekte de nabestaande onvermoede innerlijke bronnen. Zij kunnen grote krachten ontlenen, veel vertrouwen geven, en een nieuwe kijk op het leven ontdekken. 

Integreer de afwezigheid van de geliefde

Dit brengt de persoon ertoe een aantal gebeurtenissen te relativeren en zijn prioriteiten te herverdelen: het huidige moment bevoorrechten, op een meer authentieke manier leven, met zachtheid, zich onderdompelen in stilte, de natuur, muziek, prioriteit geven aan zijn in plaats van doe het en zie het, waardeer wat we hebben.

Terugkijkend op hoever we zijn gekomen, kan de treurende persoon met dankbaarheid de immense genezende kracht zien van het rouwproces dat hem tot op de dag van vandaag heeft gebracht. In haar hart kan ze het leven danken dat ze erin geslaagd is zichzelf weer op te bouwen terwijl het haar totaal onmogelijk leek. Niet langer vechten tegen de verdwijning van de geliefde, zijn afwezigheid integreren in zijn bestaan: ze weet dat ze door deze laatste stap te zetten de meeste rouw achter zich laat.                                                  

Een nieuwe relatie met de overledene

Het opbouwen van een innerlijke band met de overledene is het duidelijke teken van een goed volbracht rouwwerk. Voor de harmonieuze continuïteit van de rouw is het belangrijk om met een zekere objectiviteit naar het overleden wezen te kijken, zonder hem te idealiseren. Zie zijn gebreken en zijn kwaliteiten. Het is heel goed mogelijk dat bewegingen van identificatie met het gedrag of de gewoonten van de overledene optreden. Het is een manier om een ​​band met hem te onderhouden.

Open nieuwe hoofdstukken van zijn leven

De jubileumdatum van overlijden en elke andere datum die verband houdt met de vermiste persoon zijn speciale momenten die diep verdriet kunnen her-activeren. Dit is normaal. Gebaren van steun, tekenen van aandacht zullen kostbaar zijn om de nabestaanden te begeleiden tijdens deze jubileumperiodes.

Veel andere gebeurtenissen kunnen de pijn van de rouw op een min of meer afgezwakte manier terugbrengen: dezelfde leeftijd bereiken als de vermiste persoon, een lied horen waar hij van hield. Dit is het fenomeen van correspondentie.

Praten met de overledene alsof hij er was, een project uitvoeren dat hem na aan het hart lag, hem om belangrijke beslissingen vragen. Dit alles draagt ​​bij tot een harmonieuze interne dialoog met hem. Met de vrijheid om zonder hem nieuwe hoofdstukken van zijn leven te openen.

Herstructurering kan vóór het overlijden beginnen als er ondersteuning bij het levenseinde is. De twee familieleden kunnen zich voorbereiden op hun volgende scheiding en samen nadenken over de toekomst van de nabestaande.

Lees ook:

  • De 4 fasen van het rouwproces
  • Wat is rouw?
  • Rouwfase 1: shock en verbijstering
  • Rouwfase 2: ontsnappen en zoeken
  • Rouwfase 3: Vernietiging